Parkinson hastalığı nörodejeneratif hareket bozukluğu
hastalığıdır.
Hastalık büyük oranda 40-70 yaş arası, %5 oranında 20-40 yaş arası genç yetişkinlerde
görülmektedir.
Erkeklerde görülme sıklığı kadınlara kıyasla %50 oranında daha fazladır. Sıklığı yaş ile birlikte arttığından, yaşlı nüfusun fazla olduğu ülkelerde hastalığın görülme oranı da artmaktadır.
Toplumumuzda hızla yaşlanan toplumlar arasında olduğundan, toplumumuz içinde görülen Parkinson hastası sayısının artacağını öngörmekteyiz.
Parkinson Hastalığının belirtileri; yüz mimiklerinde azalma, hareketlerde yavaşlama ve zorlanma, istirahat halinde elde titreme, eklemlerde katılaşma, küçük adımlı yürüme, düşmeler, vücut postüründe öne doğru eğilme gibi sayılabilir. Hastalığa psikiyatrik şikayetler ve unutkanlık eklenebilir.
Parkinson hastalığı var olan tedavilerle semptomların iyileştirilebildiği ve hastanın yaşamını daha az erkiler hale getirilebildiği tek nörodejeneratif hastalıktır.
Parkinson’da erken tedavinin, hastalığın ilerlemesini geciktirmeye yardımcı olduğu ve kaliteli yaşam süresini uzattığı yönünde bilgiler mevcuttur.
Parkinson Hastalığı’na yaklaşım multidisipliner olmalıdır. Rehabilitasyon ve psikiyatrik destek, yaşam kalitesini artırmada ilaç tedavisi kadar önemlidir. Ülkemizde hasta ve hasta yakınları için bu yönde destek stratejileri geliştirilmelidir.
Bu nedenle toplumsal farkındalık ve bilinçlenme yaratmak adına her yıl 11 Nisan tarihi tüm dünyada Dünya Parkinson Hastalığı Günü olarak ilan edilmiştir.