Lefkoşa’nın arka sokaklarında görünmeyen yoksulluk…

Lefkoşa’nın arka sokaklarında görünmeyen yoksulluk… FAKİRLİĞİN ACI YÜZÜ Lefkoşa-Arabahmet bölgesinde yaşayan 65 yaşındaki N.B yoksulluğun ortasında yaşam mücadelesi veriyor. Bir çocuk annesi  N.B’nin yaşadığı yoksulluk yüzümüze tokat gibi vurdu. Karnına sıcak bir yemek gitmek için her gün belediyenin yolunu gözlüyor. 2 yıldır elektriği olmayan, yıkılmaya yüz tutmuş bir evde nefes almaya çalışan N.B’nin tek geçim kaynağı Türkiye’den her üç ayda bir gelen babasının maaşı. “Elde varsa yeriz, yoksa yorgana sarılır yatırım” sözleri ile yürekleri yakan N. teyze soğuk kış günlerinde komşularına giderek ısındı, kapısını yüzüne kapatan da oldu evine girdi, yorganına sarıldı. Banyosu, tuvaleti olmayan hijyen koşullardan uzak evde yaşama tutunmaya çalışan N. teyze, yardım eli bekliyor. BANYOSUNU TANIDIKLARINDA YAPIYOR… Uzun yıllar önce Türkiye’den gelen ve daha oğlu 2 yaşındayken eşini kaybeden Nuran teyze, 22 yıldır yalnız başına hayata tutunmaya çalışıyor. Evinin elektriği iki yıl önce kesildi, aktarmalı kullandığı elektrikle sadece ışık ihtiyacını gideren yardıma muhtaç kadının odaları ise kullanılmayacak durumda. Başkasına ait olan evde oğlu ile yaşayan N.B, banyosunu başka evlerde yapmak zorunda. Bulaşıklarını dahi yıkayacak bir çeşmesi olmayan N.B, yoksulluğun dibini yaşıyor. EVLERİ İÇLER ACISI… Aşırı soğukların yaşandığı günlerde sobalı yerlerde bile ısınmak mümkün değilken, yarı yıkık evinde ince bir yorgana sarılarak ısınmaya çalışan N.B, kapılarını KIBRIS GERÇEK’e açtı. Sözleri ile yürek burkan kadının tek istediği yardımseverlerin el uzatması. “Babamın her üç ayda bir Türkiye’den gelen maaşını beklerim. O zaten sadece bu zamanda karnımızı bile doyurmaz. İki yıldır evimizin elektriği yok, aktarmalı alıyorum, bozuk bir televizyonum var evde bir ses olması için. Banyomuzu bile yapacak durumumuz yok, tencerem belki kaynar belediye de her gün iki kap yemek bırakıyor. Canım çok şey ister ama yapmak mümkün değil, soğuklarda herkes evine kapandı sobasını yaktı, ben ısınmak için başka evlere sığındım. Evimiz yıkılmak üzere, adım atacak bir odamız. Umarım yetkililer sesimizi duyar, yoksulluk ayıp değil ama çaresizlik çok kötü” dedi.