Son 105 yılda tekrar tekrar sınanan ama hiçbirinde yetersiz kalmayan teori, hakemli bilimsel dergi Physical Review X’te yayımlanan yeni araştırmayla tekrar gündeme geldi

“Hızlı dönen pulsarın yaydığı elektromanyetik radyasyonun yörünge hareketi üzerindeki etkisini düşünürken, Einstein’ın ünlü “E = mc2” denklemini bile hesaba katmamız gerekti.” Bulgular, genel göreliliğin yenilmezliğini hala koruduğunu gösteriyor. Ancak bu, araştırmacıların onda bir çatlak bulmaya çalışmaktan vazgeçeceği anlamına gelmiyor. Araştırmanın ortak yazarı, Britanyalı fizikçi Robert Ferdman, “Genel görelilik, kuantum mekaniğinin tanımladığı diğer temel kuvvetlerle uyumlu değil” dedi: “Bu nedenle genel görelilik üzerine en katı testleri uygulamaya devam etmek, teorinin nasıl ve ne zaman sekteye uğrayacağını keşfetmek önemlidir.” Uzmanlara göre genel görelilikte olaylar sürekli ve ve deterministik bir yapıda; her sebep belirli ve yerel bir etkiye karşılık geliyor. Buna karşın kuantum mekaniği, atomaltı parçacıkların tuhaf davranışlarıyla ilişkili ve çıktılarında da kesin sonuçlardan ziyade olasılıklardan bahsediliyor. Görelilik teorisi, kuantum boyutlara indirgenip çözüm yapıldığında anlamsız cevaplar ortaya çıkıyor. Bu da bilim insanlarını teoride çatlak bulma arayışına itiyor. Ferdman, “Genel görelilikte herhangi bir sapma bulmak, evrene ilişkin mevcut teorik anlayışımızın ötesinde bir pencere açacak büyük bir keşif olur” ifadelerini kullanıyor: “Ve nihayetinde doğanın temel güçlerinin birleşik bir teorisini keşfetmemizi sağlayabilir.”